Laura en Mark – Disneyland Parijs – Oktober 2017

Hi Michiel, Jorn & Ralf!

Na een lang planningsproces met het vergelijken van 6 werkroosters was het de afgelopen week dan eindelijk zover. Wij gingen met ons hele gezin, inclusief aanhang (8 man sterk), naar Disneyland Parijs voor de 25ste verjaardag! Disney is ons met de paplepel ingegoten door onze ouders (wellicht hebben ze daar inmiddels een beetje spijt van) en we zijn daarom al jaren te vinden in de Disney parken. In Parijs al sinds het begin in 1992 toen het nog Euro Disney heette, dat voor ons overigens op een dubbel zo bijzondere datum werd geopend, namelijk op de verjaardag van onze broer.

Voor ons verblijf van vier dagen verbleven wij dit keer in The Newport Bay en wel in de Compass Club. Dit was voor ons de eerste keer op een ‘speciale’ kamer en onze ervaring hiermee is dan ook veelal positief. De extra voordelen zoals geen ontbijt tijdsslot en de drankjes en snacks die de hele dag ter beschikking worden gesteld zijn erg prettig. Zeker als je na gaat wat die drankjes e.d. normaliter zouden hebben gekost. Enige minpuntjes die genoemd zouden kunnen worden is dat na dag 1, een van de kamers niet was schoon gemaakt toen een deel van de groep tegen 19:00 terug kwam. We zijn toen zelf moeten gaan vragen of er een aantal schone handdoeken e.d. konden komen. Het is ook goed om te weten dat je je hotel fastpass beter ’s-ochtends kunt gebruiken, toen wij dit namelijk ’s avonds probeerde werden veel fastpass lanes vroegtijdig gesloten en werden de extra kaartjes simpelweg geweigerd (beetje jammer).

Om verder te gaan over onze ervaring in de parken, moeten we bekennen dat we deze keer met een ander oog door alle gebieden zijn gaan lopen door de Audiotour die we als voorbereiding hebben geluisterd. We hebben een aantal foto’s van audiotour puntjes genomen en sturen deze dan ook graag mee! De parken zelf zien er weer nagenoeg tip top in orde uit. Sterker nog in Fantasyland werd nog steeds geverfd en gewerkt. Big Thunder Mountain was bij stek de favoriete attractie van iedereen in de groep, ondanks dat de waterval en scenery in de eerste tunnel alleen de eerste avond werkte.

De nieuwe toevoegingen aan Pirates zijn zeer zeker een succes en Hyper Space Mountain was de moeite waard en inderdaad een stuk comfortabeler. Onze vader (die inmiddels tegen de 60 aangaat) had dit ritje sinds mission 2 afgezworen maar is na een initiële test door zijn kids toch gegaan en heeft deze overlay als beter ervaren door de nieuwe treinen. Wachttijden vielen over het algemeen mee, Crush Coaster in de studios was onze langste rij met zo’n 50 minuten wachttijd. Toen we bijna aan de beurt waren bij de Tower of Terror (waar Laura onder groepsdruk mee in is gegaan, nu tot Mark zijn spijt die een blauwe arm als souvenir er aan over heeft gehouden) bleken er twee liftschachten buiten werken en viel de capaciteit ook erg terug – voor ons duurde het gelukkig niet al te lang meer. Mickey and the Magician is overigens een absolute must see met een mooie boodschap!

De langste wachttijd die ons volledige gezin heeft uitgezeten was er een van 1,5 uur voor een foto met Mickey en Minnie in Coco Halloween Kostuum die de jongste van de groep (Mark’s zoon) toch echt heel graag wilde. Na een paar pauzes van Mickey en Minnie, die onze kleine smurf tot tranen aan toe brachten omdat zijn favoriete karakters voor zijn neus ervandoor gingen, was het eindelijk dan zijn beurt. Stuiterend, springend en breed glimlachend ging hij op Mickey af en volgde er een enorm dikke knuffel. De uitdrukking op zijn gezicht was onbetaalbaar en de 7 volwassenen aan de kant pinkte allemaal een klein traantje weg.

Het eten in de parken is oké, maar nog altijd niet om over naar huis te schrijven. Bij Plaza Gardens was er een relatief beperkte selectie en waren we iets minder enthousiast toen mijn vader een nog vers klevend stuk kauwgum onder zijn ‘schone’ bord aan trof. Bij Chez Remy is het eten relatief goed, echter is de beperkte keuze (met name in voorgerechten) in het menu niet om over naar huis te schrijven. Ook daar zag de vloer onder een van onze tafels eruit als een festijn voor de ratten… De nep dole whip is uiteraard getest en is door de meerderheid van de familie als smakelijk bevonden.

De nieuwe floats in de parade zijn een mooie toevoeging, de muziek hadden wij pakkender verwacht. Het deuntje van de Tricycle gang mini optocht blijft namelijk veel beter hangen. Illuminations is het zeer zeker waard en het begin van de show is zeer zeker prachtig en we stonden toch met lichtelijk waterige ogen te kijken. Zeker het lange eerbetoon aan de Lion King (een échte Disney klassieker waarmee wij zijn opgegroeid) was prachtig. In het midden lijkt het een beetje de weg en de boodschap van de voorstelling kwijt te raken. De finale die weer helemaal over “a dream is a wish your heart makes” gaat maakt dat echter wel weer goed, het eind beeld met de 25 op het kasteel is dan ook een plaatje om niet snel te vergeten.

De grootste teleurstelling tijdens deze 25ste verjaardag is wat mij (Laura) betreft de merchandise. Al heel 2017 kijk ik naar een prachtig donker blauw met zilver embleem met een sierlijke 25 waarmee gepromote wordt. Helemaal verheugd om mijn collectie met speciale hoodies (15 jaar, 20 jaar etc.) uit te breiden ging ik de winkels in opzoek naar dat mooie embleem….. NERGENS te vinden. Compleet verslagen heb ik rondgelopen en gedacht “waarom?”. Waarom een strakke high school musical like 25 in merchandise als je zo’n mooi logo hebt ontworpen. Daarnaast heerst er nog steeds sterk het gevoel dat je in elke winkel hetzelfde ziet, een heel klein beetje themed merchandise was terug te vinden in Adventureland waar je een Rajah (Alladin) vond die nergens anders te krijgen was. In mijn frustratie over het niet mooi vinden van de merchandise heb ik tegen mijn ouders gezegd dat ik ze mijn CV zou sturen met een beter ontwerp (aangezien marketing en ontwerp mijn werk is). Nu er ook echt een vacature open staat ga ik dat denk ik ook maar doen 😛 !

Al met al hebben we wel gewoon vier dagen enorm genoten. Genoten van de reacties van het jongste lid van de familie en van degene die voor het eerst mee was naar Disney (Laura’s vriend). De kleine momenten van intens geluk en magie zijn wat Disney zo bijzonder maken. Enigszins droevig verlaten we het park op de laatste dag en vragen we ons sterk af of we het wel gaan vol houden om pas weer naar Disney te gaan tijdens de 50ste verjaardag van WDW in Florida. Veel mensen begrijpen onze Disney gekte niet, voor ons is echter een ding zeker; wij zijn nooit te oud voor Disney 😉

Bedankt voor de mooie tips en wij blijven zeer zeker meeluisteren!

Mark, Laura & de rest van de familie

Eén reactie

Laat een antwoord achter aan Peter KleijwegReactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.