Exclusieve interviews met Tinkerbell (Margaret Kerry) en Wendy Darling (Kathryn Beaumont)

Op deze Eerste Kerstdag hebben we een zeer exclusief cadeautje voor jullie. Sinds deze maand ligt namelijk de Diamond Edition Blu-ray uitgave van Disney’s 14e animatieklassieker Peter Pan in de winkels.

Speciaal hiervoor hebben wij de kans gekregen twee personen te interviewen die een zeer belangrijke rol hebben gespeeld tijdens de productie van de animatiefilm: Margaret Kerry, het live-action referentiemodel voor Tinkerbell, en Kathryn Beaumont, de Engelstalige stem en het live-action referentiemodel voor Wendy Darling.

Beide dames, inmiddels aardig op leeftijd, stonden ons elk zo’n 10 minuten telefonisch te woord. Dit leverde twee zeer interessante gesprekken op die ons een extra kijkje achter-de-schermen bij de productie van de inmiddels wereldberoemde animatieklassier biedt.

Disney’s Peter Pan, gebaseerd op het klassieke kinderverhaal van de Britse schrijver J.M. Barrie, vertelt het verhaal van ‘de jongen die niet volwassen wil worden’. Samen met zijn ondeugende elf Tinkerbell neemt Peter Pan het Engelse meisje Wendy en haar broertjes mee naar Nooitgedachtland, voorbij de tweede ster van rechts, om daar in allerlei avonturen te belanden met de Verloren Jongens en natuurlijk Kapitein Haak en zijn bemanning.

De film viert komend jaar zijn 60ste verjaardag – maar beide dames weten nog goed hoe het er in die periode aan toe ging bij de Disney Studios. “Ik had al bij bijna alle grote Hollywood studios gewerkt”, herinnert Margaret Kerry zich, “Ik was 4 jaar oud toen ik in de showbusiness begon. Ik heb gewerkt bij RKO, MGM, Warner Bros…maar het verschil wat je merkte als je over de drempel stapte bij de Disney Studios was geweldig! De andere studio’s waren erg druk en ook wat kil en koud. Als je de Disney Studios binnenwandelde kon je serieus de creativiteit voelen. Je zag mensen lachen, glimlachen en vrolijk met elkaar praten. En je zag de eekhoorns in de bosjes klimmen die geknipt waren in de vorm van Mickey Mouse. Het was er allemaal.”

Ook Kathryn Beaumont deelt deze indrukken: “Het was een geweldige ervaring. Ik had enkel nog maar bij MGM gewerkt en als klein kind heb je dan niks om mee te vergelijken, maar toen ik de rol van Alice kreeg aangeboden begon ik de verschillen te merken. Er waren verschillen in het gevoel, de atmosfeer en de manier waarop mensen dingen deden. De sfeer bij Disney was veel relaxter. Ik kreeg snel door dat iedereen daar veel meer samenwerkte in een team. Men stond achter het idee dat door samen te werken je het beste uit jezelf naar boven kan halen.”

“Het was een geweldig moment…”, vervolgt Margaret Kerry, “…voor bijna elke acteur in Hollywood om te kunnen zeggen dat je bij de Disney Studios mocht gaan werken. Het was echt dè plek om te zijn! Fox stond waarschijnlijk op de tweede plaats. Maar de Disney Studios had, en heeft nog steeds, een aura van creativiteit om zich heen en doet er alles aan om het voor de medewerkers zo aangenaam mogelijk te maken. Ik woon maar een paar kilometer van de Studios vandaan en het is nog steeds een groot plezier om er heen te gaan en de dingen te doen die ze van me vragen.”

Margaret Kerry, ook al is ze inmiddels al de 83 jaar gepasseerd, is dus nog steeds nauw verbonden met de Walt Disney Company. “Oh ik kom er nog vaak genoeg. Ik woon ook maar enkele kilometers, de andere kant op, van Walt Disney Imagineering. De grote campus, ook van Disney. Dat wordt steeds groter. Het was vroeger het vliegveld van Glendale, voordat ze het hebben overgenomen. Nu doen ze daar al het ‘imagineeren’ voor alle parken en resorts over de hele wereld. En wat een plek is dat! Echt een drukke bijenkorf!”

Beide dames hebben in die tijd ook persoonlijke kennis gemaakt met de baas zelf; Walt Disney. “Ik heb hem zo’n vier à vijf keer gezien.”, herinnert Margaret Kerry zich, “Ik was in één van de grote soundstages aan het werk samen met Marc Davis, de animator van Tinkerbell en regisseur van Peter Pan, toen er een groepje mannen binnen kwam wandelen. Walt was één van die mannen, Buddy Epson en wat technisch personeel de rest. Ze waren met een klein projectje bezig, zo’n 15 meter van waar wij aan het werk waren. Ik geloof dat ze bezig waren uit te zoeken hoe ze een mens en geanimeerd karakter beter naast elkaar konden vastleggen op film. Op een gegeven moment brak mister Disney zich los van de groep om onze kant op te komen. Hij wilde met de regisseur Marc Davis praten; ik werd betrokken bij die gesprekken.”

De eerste keer jezelf voorstellen aan zo’n groot icoon was niet gemakkelijk. “De eerste keer dat hij naar ons toe kwam en ik geïntroduceerd kon worden begon ik me af te vragen hoe ik hem aan moest spreken? Kan ik zeggen: ‘Hoe gaat het mister Disney?’, ‘Hallo Walt’ of ‘Hoi ome Walt’? Ik had geen idee en in die tijd was het niet gebruikelijk om zo informeel mensen aan te spreken.” Margaret’s oplossing was redelijk briljant: “Uiteindelijk heb ik ervoor gezorgd hem nooit bij naam aan te hoeven spreken. Alle vijf de keren dat ik met hem sprak. Dat leek mij het meest veilig…”

Kathryn herinnert zich Walt op een iets andere manier. “Walt was echt een onderdeel van het team. Hij was erg zichtbaar. Je kon hem gewoon door de gangen zien lopen, in de liften zien stappen en tijdens de lunch ging hij ook gewoon naar de kantine om, net als iedereen, in de rij aan te sluiten en aan een tafel te gaan zitten waar nog plek was. Het was erg casual; ik denk dat dat ook de reden was dat alles er zo relaxt aan toe ging in de studio’s.”

Ook Kathryn heeft met Walt gesproken. “Oh zeker weten! De eerste keer dat ik voor de studio aan de slag kon moest ik het contract tekenen en wilden ze publiciteitsfoto’s maken. Ik was erg nerveus, want ik wist wie Walt Disney was. Voor mij was hij de ster van al de films die hij had gemaakt. Maar het bleek een erg rustig, open persoon te zijn die precies wist hoe hij kinderen op hun gemak moest stellen. Hij had zelf natuurlijk ook twee dochters. Ik was direct minder nerveus. We gingen zitten, hij pakte het boek van Alice in Wonderland erbij en ging uitleggen wat zijn visie was. Dit boeide mij zo dat het maken van de publiciteitsfoto’s en het tekenen van het contract zonder al te veel problemen verliep.”

Kathryn herinnert zich ook nog een mooi verhaal over de beruchte ‘sweat box’. “Ik zag Walt veel omdat hij zo aanwezig was. Als we bijvoorbeeld live action hadden opgenomen werd ik vaak uitgenodigd in de zogenaamde ‘sweat box’, het kleine projectiezaaltje waar de dagelijkse opnames teruggekeken werden. Af en toe kwam Walt ineens om de hoek kijken om bij te houden hoe het met de film ging. Meestal ging hij dan achterin de zaal in een hoekje zitten. Eén keer, ik herinner het me nog goed, was het aardig vol in de zaal toen er een vrouw binnenkwam. Walt stond direct op en bood haar zijn plaats aan. Zo’n persoon was het; erg vriendelijk en makkelijk in de omgang.”

Over live-action gesproken; beide dames stonden model voor één van de personages uit Peter Pan. Kathryn had al ervaring met dit werk opgedaan toen ze als tienjarig meisje de rol van Alice uit Alice in Wonderland kreeg aangeboden, maar het live-action referentiemateriaal opnemen voor Wendy Darling was wel iets anders. Lachend begint ze haar verhaal: “Elke werkdag was een avontuur bij de Disney Company! Maar het probleem lag deze keer bij mij. De meeste kinderen die te horen krijgen dat ze mogen gaan vliegen door aan kabels opgehangen te worden vinden het geweldig. Maar ik was alleen maar angstig voor de hoogte; voor een kind is zo’n soundstage enorm! Ik keek naar de catwalk, helemaal bovenin waar de lampen en dergelijke hangen, en dacht alleen maar: ‘Oh mijn god wat een diepte! Zoiets kan ik helemaal niet!’. En de persoon die Peter Pan speelde, niet Bobby Driscoll die enkel de stem insprak, maar Roland Dupree die de live-action Peter Pan speelde, heeft me enorm geholpen. Hij zag mijn angst en zei: ‘OK, wat kunnen we doen om dit te voorkomen?’. We hebben beide het tuigje omgedaan en zijn stapje voor stapje steeds iets hoger gegaan. Dat ging goed. Uiteindelijk hing ik zo hoog en was ik zelf aan het zwaaien dat ik niet meer angstig was om te vallen. Het was ook niet zo misselijkmakend als ik had gedacht. Dus uiteindelijk kwam het allemaal goed.”

Margaret Kerry weet nog goed waarom zij uiteindelijk de rol van Tinkerbell kreeg. “Natuurlijk had ik de juiste maat; de juiste rondingen! En ik ben een erg goede danser; dat was positief voor de beslissing. Tinkerbell moest een danser zijn zodat ze zich kon bewegen als een danser. Ik had de dag voor mijn auditie een pantomime ingestudeerd. Ik nam een lp mee in het kantoor van Marc Davis en begon mijn pantomime. Nou, je kon een goede danser zijn, of een goede acteur…maar pantomime; niet veel mensen konden dat. Dus ik liet Marc zien dat hij mij moest kiezen omdat Tinkerbell ook enkel pantomime deed. Hij vroeg me de bekende scene met de grote spiegel voor te doen, door te landen op Wendy’s nachtkastje voor de spiegel. Dat beviel goed. Ik speelde Tinkerbell overigens alsof ze elf jaar oud zou zijn. Ook, als je goed kijkt, zie je dat wanneer ze naar beneden kijkt ik haar een zogenaamde ‘double take’ laat doen zodra ze zichzelf in de spiegel ziet. Ze heeft namelijk nog nooit haar spiegelbeeld gezien; waar zouden spiegels in Nooitgedachtland moeten zijn? Maar ze is redelijk tevreden met wat ze ziet. Totdat ze haar heupen ziet en ontevreden wegvliegt natuurlijk…”

Kathryn Beaumont is met haar stem vastgelegd in de geschiedenis. Ze vindt dit een enorme eer. “Niemand had gedacht dat dit zou gebeuren. Maar die klassieke films zijn zo bijzonder dat ze door de jaren heen zijn blijven resoneren. En families met kinderen, en de kinderen van die kinderen, vinden de verhalen tijdloos. Ze zijn zo goed in elkaar gezet door die talentvolle kunstenaars die een enorm goed gevoel voor humor, timing en nuances hadden. Uiteindelijk zijn de verhalen universeel geworden. En ze houden nog steeds stand, zelfs vandaag de dag!”

Margaret Kerry heeft naast de altijd zwijgende Tinkerbell nog een kleine sprekende rol van de roodharige zeemeermin in Peter Pan gespeeld; haar eerste aanraking met het voice-over vakgebied en zeker niet de laatste. Ze heeft ruim 600 tekenfilms in haar carrière ingesproken en is later een bekend radiopresentatrice geworden. “Het is inderdaad wel ironisch, vind je niet? Zo’n grote carrière en het meest bekend door een personage dat nooit praat. Ik ben al 75 jaar bezig met mijn loopbaan en nog steeds niet uitgewerkt. Tinkerbell is geweldig voor me geweest en ik heb dankzij haar een ‘pixie-dusted’ leven gehad. Dankzij Walt Disney en Peter Pan!”

De Diamond Edition Blu-ray van Peter Pan is nu verkrijgbaar in de winkels. De film is ook opnieuw uitgebracht op Disney DVD.

Hierbij bedanken we The Walt Disney Company Benelux in het bijzonder voor het mogelijk maken van deze interviews.

Alle afbeeldingen © Disney – All Rights Reserved

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.